21 i 22 stycznia obchodzimy dzień babci i dziadka. Każdy z nas ma wspomnienie ze swojego dzieciństwa i wie jak ważną rolę odgrywali w nim jego dziadkowie. Pewnie wielu z nas ma jeszcze i babcię i dziadka, ale są również tacy wśród nas, którzy już pożegnali swoich dziadków i zostali oni w naszych sercach i wspomnieniach. Warto, aby w tych dniach również o nich pamiętać odwiedzić ich groby zapalić znicz symbol naszej pamięci i wdzięczności.
W moim życiu dziadkowie odgrywali znaczące role.
Mojego dziadziusia już nie ma z nami 4 lata. Bardzo przeżyłam jego odejście ponieważ cały życie był dla mnie jak ojciec. Odszedł pół roku przed moim ślubem. Babcia powiedziała, że kiedy był już bardzo chory zapytał kiedy jest mój ślub i kiedy babcia mu odpowiedziała, powiedział, że on już na pewno nie doczeka tego momentu. Nawet teraz kiedy to piszę i choć minęło już trochę czasu nie sposób ukryć mi łez wzruszenia. Dziadziuś był kochanym człowiekiem. Lubiłam z nim spędzać czas, chociaż był małomówną osobą. Mam tyle pięknych wspomnień z nim związanych. Zawsze mnie wspierał i troszczył się o mnie. Pamiętam jak odprowadzał mnie do szkoły jak przychodził po mnie na przystanek autobusowy. Szkoda, że go już nie ma…
Moja kochana babcia jest cudowną, ciepłą, kochającą osobą. Dzisiaj złożyłam jej życzenia telefonicznie, ale niedługo już się zobaczymy i mocno ją uściskam. W jej ramionach zamyka się cały świat i dają one ogromne poczucie bezpieczeństwa i spokoju. Jest obecna w moim życiu od samego początku. Opiekowała się mną kiedy mama poszła do pracy, nauczyła tak wielu rzeczy. Zdradziła sekrety życia. Wiem, że zawsze mnie wspiera i modli za mnie, abym była szczęśliwa. Ja jej życzę zdrówka i dużo siły, w pokonywaniu codziennych trudności, aby mogła jeszcze długo być razem z nami. Dziękuje za czas i trud poświęcony mojemu wychowaniu to dzięki Wam kochani dziadkowie jestem dobrym człowiekiem. Dołączam zdjęcie ślubne moich dziadków.
Kocham Was bardzo.
Dzień babci i dziadka.
Zarażam innych swoim uśmiechem i optymizmem, czytanie to moja pasja, w rozmowach potrafię się zatracić, a pisanie daje mi wolność.